مقایسه طرحواره های ناسازگار اولیه بیماران مبتلا به اختلال سوء مصرف شیشه و افراد عادی

هدف: هدف پژوهش حاضر مقایسهی طرحواره های ناسازگار اولیه بیماران مبتلا به سوء مصرف شیشه و افراد عادی است. روش: به منظور انجام پژوهش که از نوع علی-مقایسه ای بود، برای انتخاب نمونه بیمار از نمونه گیری در دسترس و برای انتخاب نمونه بهنجار (غیر معتاد) از نمونه گیری هدفمند استفاده شد. بر این اساس 30 بیمار سوء مصرف کننده شیشه و30 فرد عادی به عنوان گروه نمونه انتخاب شدند. داده ها به کمک پرسش نامه ی طرحواره های ناسازگار اولیه-فرم کوتاه گردآوری شدند. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین سوء مصرف کننده های شیشه و افراد عادی در طرحواره های ناسازگار اولیه تفاوت معناداری وجود دارد و نمرات افراد بیمار در طرحواره های ناسازگار اولیه بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، دیگر جهت مندی، گوش به زنگی و بازداری، و محدودیت های مختل به طور معناداری بالاتر از گروه مقایسه بود. نتیجه گیری: یافته های پژوهش، شواهد تجربی را برای این فرض که طرحواره های ناسازگار اولیه می توانند بر گرایش افراد به سمت سوء مصرف مواد موثر باشند، فراهم کرد.